Ter vrome nagedachtenis aan Leonard Camps

Lees ook het verhaal over Bottermelkslei

Onze goede Lei, geboren in Horst 10 mei 1889, is van ons heengegaan. Hij was een algemeen bekend dorpstype. Er was geen plechtigheid of hij was erbij. Of het een Kerkelijk feest was of een burgerlijk, een feest van ouderen of van jongeren, hij was erbij. Zelfs bij het “balgooien” op de eerste zondag van de vasten, als de pas getrouwden de kinderen trakteerden, was Lei present en hij vond dit heel gewoon. Geestelijk is hij altijd een kind gebleven. Hij had de onbezorgdheid van een kind, hij genoot van het leven als een kind, hij geloofde in God als een kind zoals hij het van zijn vader en moeder geleerd had, hij bad in alle eenvoud als een kind, dat geen problemen kent. Hij had ook de kuren van een kind, die misschien wel eens lastig konden zijn. Een kinderhand is gauw gevuld, met een kleinigheid kon men hem echt blij maken. Kinderen spelen graag volwassen mens. Hij speelde graag regelaar van het verkeer bij allerhande plechtigheden en zijn brede gebaren werden door jong en oud lachend aanvaard en opgevolgd. En enig talent in dit opzicht kon men hem niet ontzeggen. Een volwassene, grijsaard en toch nog een kind. Er zit iets typisch in en iets komisch. Zo werd zijn verschijning ook aangevoeld. Hij was “gewild” bij de mensen. Hij was zonder twijfel ook gewild bij God, die met bijzonder welgevallen neerziet op de kinderen. Zei Jesus niet: als ge niet wordt als deze kleine kinderen, zult ge het rijk der hemelen niet binnen gaan? En heeft God geen bijzondere voorkeur voor het kleine? Lei is goed aangekomen bij onze Vader in de hemel. Hij was voorbereid door de H. Sacramenten der Kerk. De dag van zijn heengaan was 20 juni 1966.

Hij ruste in vrede